Gerçek DostIar YıIdızIara Benzer
Arkadaş, elini tutan, dost ise kalbine dokunandır. Derler ki; “gerçek dostlar yıldızlara benzer, karanlık çökünce ilk onlar görünür.”
Ama vicdan sahibi olan herkes geceleri görünmeye de adaydır. Yeter ki kendi akıl ve vicdan süzgecinizden geçirdikten sonra karşınızdakine izin verin, gizlemeyin kendinizi. Ama bu noktada en önemli şey beklentiye girmemektir. Beklentiye girdiğinde beklediğini göremezse insan, hayal kırıklığına uğramaz mı, canı acımaz mı?
Muhyiddin İbn-i Arabi’nin dediği gibi “hiç kimse şeytanını yenmeden arif olamaz.” Ben bu sözü şöyle okuyorum; insanlar değerli olmayı unutarak, önemli olmayı seçiyorlar.
Oysa arif olanın dini vicdanıdır.
Anlamak ve anlaşılmak için yalın olmalıyız, sadeleşmeliyiz. Açık ve sade olmak emin olun ki ilişkide olduğumuz kişileri de etkileyecek, belki bir yerlerde uyuya kalmış vicdanlarını tetikleyecektir. Kendimizle birlikte çevremizdekilerin de yıldızlarının parlamasına yardım edebiliriz, birlikte çoğalabiliriz. Böylelikle hayatı daha anlamlı kılabiliriz.
Neden mi bunları yazdım? Çok kısaca anlatmaya çalıştığım sadeleşme, dost sahibi olmanın önemi, arif olma hali inanıyorum ki sağlığımızı da olumlu etkileyecektir. Bizim kendimize yazacağımız reçetelerden biri de bu tutum ve davranışlara girmektir derim ben.
Bundan böyle hayata dair yazdıklarımı büyük bir keyif alarak sizinle bu köşeden paylaşmaya devam edeceğim, yüreklerinize dokunabilmeyi dileyerek…