Hayat devam etmektir..

Televizyon kanalları arasında gezinirken, yeryüzünün uzak köşelerindeki ıstıraplara tanık olurken, bir anda tek bir  dokunuşla çılgın bir eğlenceye zıplıyoruz.

Sürekliliğimizi kaybediyoruz. Sadakatsizlik kol geziyor. Yoruluyoruz, kopuyoruz..

Sadakat ruhuna, ülkülerine ve değerlerine paha biçmemektir. Sadakat zamanı yekpare tutmaktır. Daima orada olmaktır.

Ruhumuzun bu bozulan ayarları ile oynamalı, güzellikleri bulup çıkarmalı insan. Güzellik, şimdiyi yaşamayı öğretir, ahenk içinde olmamızı sağlar.

Dostluk onarır, iyileştirir. İnsan insana şifa verir. Acı hayatın bir parçasıdır. Onunla ne kadar yüzleşirsek o denli gelişir ve güzellikleri fark ederiz. Hayatta hiçbir şey hayatımızı daha anlamlı ve daha iyi kılmaktan geri koyamaz. Mücadele etmek bir insanın yüreğini doldurmaya yeter. İnsan her durumda acılarından daha fazlasıdır. Hiçbir zaman karanlık değildir gece..

Paul Eluard’ın eşsiz dizelerindeki gibi

Hiçbir vakit tam karanlık değil gece 
Kendimde denemişim ben 
Kulak ver dinle 
Her acının sonunda 
Açık bir pencere vardır. 
Aydınlık bir pencere 
Hayal edilecek bir şey vardır 
Yerine getirilecek istek 
Doyurulacak açlık 
Cömert bir yürek 
Uzanmış açık bir el 
Canlı canlı bakangözler vardır 
Bir yaşam vardır yaşam 
Bölüşülmeye hazır